Volg ons op YouTube

Hoe God een opwekking werkt

‘Maar wij zullen den HEERE loven van nu aan tot in der eeuwigheid. Hallelujah! Ps. 115:18.’

Vandaag is het de dag waarin wij opgeroepen worden om de HEERE te loven, want zoals de psalmdichter zegt, zullen de doden dat niet doen. Bij het onderwerp opwekking denken wij al snel aan het loven en prijzen van de Almachtige God en Vader Die Zijn Zoon zond om zondaren het leven te geven. Vanuit de grond van mijn hart zeg ik dat er niets heerlijkers is dan Hem de lof te brengen die Hij zo waard is. Volgens Paulus is het samen spreken en zingen van psalmen en geestelijke liederen ook de weg waarin de Heilige Geest het hart zal vervullen. Als we in deze korte overdenking stil willen staan bij de vraag hoe God een opwekking werkt, is het goed om ons te bezinnen op ons persoonlijke leven. Om ons heen zien we veel gebeuren. Traditionele kerken lopen leeg en grote mega samenkomsten worden gevormd. Hoe is het mogelijk dat de eenvoudige kerkbank met het zingen van psalmen en het luisteren naar een preek zoals dat al jaren zo gaat, zo gemakkelijk verwisseld wordt voor een samenkomst dat meer lijkt op een festival, waar licht, muziek, veel vreugde en een boodschap van liefde centraal staat? Het is gemakkelijk om te wijzen en mensen of groeperingen af te keuren en te veroordelen maar dat is zeer zeker niet de bedoeling van dit overdenken. Wij willen nadenken over opwekking. Als je de mening van veel jonge mensen vraagt over opwekking, dan bemerk je dat er gedacht wordt aan stevige muziek met een goed ritme en een meeslepende melodie. Men denkt aan een massale bijeenkomst waar licht, geluid en een vlotte boodschap over liefde en geborgenheid een grote rol speelt. Iedereen is welkom, je mag komen zoals je bent, je hoort zelfs zeggen dat je mag blijven wie je bent, want Jezus houdt toch wel van je. Genoeg over het beeld van opwekking zoals dat vandaag veelal geschetst wordt.

Maar, zo hoor ik iemand zeggen, is het dan niet waar dat liefde en geborgenheid belangrijke onderwerpen zijn waar behoefte aan is? En is het niet zo dat Jezus de mensen nodigt om bij Hem te komen? Ja, deze dingen zijn waar, toch geloof ik dat wij behoefte hebben aan een opwekking die dieper gaat dan het gevoel er te mogen zijn en elkaar lief te hebben. Laten wij bedenken hoe wij persoonlijk en als volk gezondigd hebben tegen de Almachtige God, Zijn wetten hebben vertrapt en openlijk de zonden hebben uitgeleefd. Er zijn wetten in ons land waar ongeboren baby’s en mensen die het leven moe zijn, de vrijheid krijgen om gedood te worden. In de kerken van Nederland wordt water bij de wijn gedaan als het gaat om het uitdragen van de Bijbelse boodschap. Er zijn predikanten die openlijk durven te zeggen niet zeker te zijn van het bestaan van God en die het ouderwets noemen om te geloven in een schepping van 6 dagen, ja, zij spreken schande als men de zondige praktijk van homofilie afkeurt. Als de Heere Jezus zegt dat wij elkaar lief moeten hebben dan vult men dat vandaag zo in dat je elkaar niet meer mag aanspreken op zondige praktijken. “Nee”, zo zegt men, “we moeten elkaar in waarde laten en niet zo bekrompen denken. Vroeger moesten vrouwen in de gemeente zwijgen, en werd de praktijk van homofilie gezien als zonde, vandaag is dat gelukkig anders geworden, we hebben nu begrepen wat echte liefde betekent.” Lieve vrienden, het doet mij pijn deze dingen te horen en te zien, hoe is het mogelijk dat wij het vandaag beter menen te weten dan Gods Woord? Dit is geen liefde maar een hels vergif dat vele duizenden zielen zal doen eindigen in de hel. De duivel doet zich vandaag voor alsof hij het goede voor de mens zoekt, toch zullen allen die zijn leugen geloven straks met hem geworpen worden in de poel van vuur en sulver. Het wordt tijd dat wij tot ons zelf inkeren en onze knieën buigen voor de Heere God. Toen David zag hoe diep hij gezondigd had, beleed hij zijn zonde en riep: ‘Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest, ps. 51:12.’

Een opwekking gaat altijd samen met een besef van zonden en schuld om dan vanuit die nood de toevlucht te nemen tot de Heere. Zoals het begon op de Pinksterdag zo zal het steeds blijven gaan. “Wat moeten wij doen?” Zo riepen de mensen en het antwoord was; “Bekeert u en leeft.” De Heere Jezus riep de mensen op om alles te verlaten en Hem te volgen. Zij mochten komen zoals ze waren om te worden zoals God de Vader hen wilde hebben. Zo ook vandaag, verlaten en volgen, verliezen en leven, sterven en opstaan, van dood levend worden om God allen te dienen. ‘Alzo dan een iegelijk van u, die niet verlaat alles, wat hij heeft, die kan Mijn discipel niet zijn, Luk. 14:33.’

Als wij denken dat het niet uitmaakt hoe we de Heere dienen, dan is het goed om te beseffen dat God alleen gediend wil worden op de manier die Hijzelf ons voorhoudt in Zijn Heilig Woord. Nadab en Abihu hadden gehoord hoe de HEERE gediend wilde worden maar zij meenden Hem te kunnen dienen op een manier zoals Hij niet geboden had en vielen dood neer (Lev. 10:2). Uzza zag hoe de ark viel en greep hem vast, zijn bedoeling was goed maar het ging tegen Gods bevel in en daarom viel hij dood neer (2 Sam. 6:7). Sommigen zullen misschien tegenwerpen dat dit de God van het Oude Testament was. Daarop antwoord ik, dat God onveranderlijk is en dat Hij, gisteren en vandaag, ja van eeuwigheid tot eeuwigheid dezelfde is. De Nieuwtestamentische Ananias en Safira bedrogen de Heilige Geest en vielen dood neer (Hand. 5). Deze God is onze God, ja Paulus zegt dat onze God een verterend vuur is (Hebr. 12:29). Het volk Israël, ook wel Zijn oogappel genoemd, heeft ervaren hoe Gods oordelen zich voltrokken wanneer zij geen gehoor gaven aan de oproep tot bekering. In 1 Kor. 10 stelt Paulus hen ten voorbeeld en roept ons op om onszelf af te keren van de zonden opdat ook ons niet hetzelfde oordeel zal overkomen.

God is getrouw, Zijn plannen falen niet. De HEERE sprak tot Salomo, dat als Hij Zijn oordelen zenden zou: ‘En Mijn volk, over dewelken Mijn Naam genoemd wordt, zich verootmoedigt en bidt, en zij Mijn aangezicht zoeken, en zich bekeren van hun boze wegen; zo zal Ik uit den hemel horen, en hun zonden vergeven, en hun land genezen, 2 Kron. 7:14.’ Oordelen zijn altijd een gevolg van de zonden en zij roepen op tot berouw en bekering. ‘Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o huis Israëls? Ezech. 33;11.’ We zien dat de toestand in de wereld steeds spannender wordt, dwars door deze oordelen heen volvoert God Zijn raad. Deze benauwdheid zal Jakob thuisbrengen, ja straks zal Israël de knieën buigen als zij Hem zien die zij doorstoken hebben (Zach. 12). O vrienden wat zal dat een opwekking zijn. Nu klinkt de oproep tot bekering waarbij wij denken moeten aan een stoppen met het dienen van de afgoden en het verheerlijken en volgen van mensen, om de Heere alleen te dienen. Buiten het rusten in Christus is alle godsdienst niets anders dan vrome schijn en werken van het vlees. Lieve vrienden, ik geloof dat Nederland opgewekt moet worden, ik geloof dat wij allen schuldig zijn aan de toestand waarin Nederland momenteel verkeert.

De Bijbel leert dat het loon op de zonde de dood is (Rom. 6:23). Allen die gezondigd hebben verdienen de dood en de hel, niemand uitgezonderd. Nu leert de Bijbel ook dat allen die de toevlucht nemen tot de Heere Jezus, eeuwig leven ontvangen (Joh. 3:16). Dat toevlucht nemen bestaat uit het afkeren en belijden van de zonden om vervolgens alleen te rusten in dat wat Christus voor ons deed. De zondaar mag weten en vertrouwen dat alle zonden vergeven zijn op grond van dat wat Christus deed in Zijn leven, lijden en sterven, opstanding en hemelvaart. Hij stierf en de zondaar die in Hem gelooft mag weten met Hem gestorven te zijn. Hij stond op en de geredde zondaar met Hem, om vanaf dan alleen nog maar te leven zoals God wil dat wij leven zullen. Het geheim van dit nieuwe leven bestaat daarin dat de Heilige Geest is komen wonen in de nieuwgeboren mens en Die Geest wil de gelovige leiden in alle Waarheid.

Broeders en zusters, vandaag hebben wij als gemeente een opwekking nodig. Het is nodig dat wij allen vervuld worden van de Heilige Geest (Ef. 5:18), opdat de wereld ziet hoe groot en goed onze God en Vader is. Het is nodig dat wij als gelovigen vervuld zijn met Zijn Geest zodat wij in alle vrijmoedigheid durven getuigen van de hoop die in ons is, waarbij wij anderen de weg wijzen tot de Heere Jezus Christus. Want Hij alleen is de Weg, de Waarheid en het Leven. Buiten Hem is geen leven en deze Boodschap moet gepredikt worden zolang het nog kan. Kom, broeders en zusters, wij moeten onszelf verloochenen, elkaar de misdaden vergeven en ziende op het Lam, ons uitstrekken naar een Heilige levenswandel (1 Petr. 1:16). We begonnen deze overdenking met schuld, laten wij samen deze schuld erkennen en ons aandeel daaraan, brengen bij Hem Die alle schuld op zich heeft genomen.

Staande in de vrijheid willen wij deze in zonde liggende wereld intrekken om de liefde van Christus te verkondigen. Zondaren, hoeren en tollenaren, praktiserende homo’s, dieven en echtbrekers, zwartwerkers en schijnheiligen, rijken en armen, lieve en boze mensen, roepen wij op om ernstig na te denken over de toestand van het leven. Besef dat er buiten Christus geen leven is, keer u af van uw zonden, buig uw knieën voor Jezus, belijd Hem de zonden en vertrouw u geheel aan Hem toe. Hij nodigt: ‘Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven, Matth. 11:28.’

Laten wij elkaar opwekken om voor het eerst of opnieuw te rusten in God en God alleen. In deze weg willen wij God liefhebben boven alles en onze naasten als onszelf. ‘Wij zullen den HEERE loven van nu aan tot in der eeuwigheid. Hallelujah!’ Amen.

Psalm 115 vers 1 en 9

Niet ons, o HEER, niet ons, Uw naam alleen

Zij, om Uw trouw en goedertierenheên,

All’ eer en roem gegeven.

Waarom, o HEER, zou ‘t heidendom, met spot,

Dan zeggen: “Waar, waar is toch nu hun God,

Bij hen zo hoog verheven?”

In ‘t stille graf zingt niemand ‘s HEEREN lof;

Het zielloos lijf, gedompeld in het stof,

Kan Hem geen glorie geven;

Maar onze tong zingt, tot in eeuwigheid,

Des HEEREN lof, Zijn roem en majesteit.

Looft God, de bron van ‘t leven!


Wilco Vos Veenendaal 06-04-2016