Volg ons op YouTube

Kwetsbaar

In de achterliggende tijd hebben we een filmpje gemaakt met de titel ‘Kwetsbaar
In dit filmpje is te zien hoe materiaal kwetsbaar blijkt te zijn tijdens extreme weersomstandigheden. Als de zon schijnt werkt alles naar behoren, wordt het koud en héél erg koud, dan gaan dingen heel anders dan gedacht.
Wist je trouwens dat zelfs ritsen in stukjes uit elkaar vallen als deze bevriezen?

Bij mensen gaat dat ook wel eens zo; De buitenkant ziet er flink en degelijk uit. Als de zon blijft schijnen, verandert het beeld niet. Maar worden de -weers-omstandigheden anders, dan blijft er soms van die buitenkant niet veel over. Ineens zie je onder die flinke, degelijke buitenkant een kwetsbaar persoon, vol pijn, onverwerkte emoties, angst en nog een heel pakket.

Maar om nog even terug te komen op de camper. We hebben een huishoudaccu, deze zit aan de buitenkant van de camper in een opbergruimte, daar wordt het bijna net zo koud als buiten. Er waren al zeker een week allerlei problemen, de accu laadde niet goed bij, we zaten steeds zonder stroom en dat vaak midden in de nacht. De kachel ging dan uit en het was dan zo’n 3 graden binnen. Wat een gedoe, net een nieuwe accu en dan dit…. Toen kwamen we er ineens achter dat een accu niet kan opladen als deze onder de 5 graden is. Dat was een hele fijne ontdekking want als er een oorzaak is, dan is er ook een oplossing! Dat is wel nodig ook want zonder huishoudaccu geen huishouden, lees; geen kraan, geen koelkast, geen kachel, geen niksniet. Als de accu het niet doet, dan kan alles bevriezen, zelfs het watersysteem in de camper en dan zijn de rapen echt gaar.

Hee, alweer een mooie metafoor voor het menselijk bestaan. Kunnen wij onze accu opladen? zonder opgeladen accu geen leven, geen energie, geen vreugde. Een lege accu zorgt voor heel wat problemen. Je voelt je ellendig, eenzaam en moe. Je staat in de kou, je accu laad niet op. Maar hoe komt dat nou, dat onze accu leeg loopt, is dat eigenlijk wel nodig of kunnen we dat voorkomen? Hoe kom je eigenlijk achter de oplossing?

We hadden de oplossing gevonden, de accu verwarmen en dan opladen. Verwarmen deden we met een föhn, totdat deze doorbrandde, dat werkte dus niet goed. Nu op zoek naar een echte oplossing, niet pappen en nathouden: De accu moet naar binnen worden verplaatst en er moet 1 huishoudaccu bij komen. Maar dat is niet niks, het hele systeem moet worden verplaatst en dat fiks je zelf niet zo 1, 2, 3. Wat bleek nou, we stonden op 5 minuten afstand van een autogarage met als specialiteit; Campers! Dat noem ik nou Leiding.
We konden gelijk terecht en er werd een inventarisatie gemaakt, welke onderdelen zijn er nodig? hoeveel tijd gaat dat kosten? Wat gaat de familie Vos daarvoor betalen?
Stel je de chaos voor: De grote voorraadkast half leeggehaald, alle spullen onder de bank weggehaald, nog 1 kastje leeg, al deze spullen op de bedden gestouwd, 3 mensen ergens in een hoekje en 2 monteurs gebogen over het probleem. Dat duurde van 8.00u tot 13.30u. De offerte werd gemaakt, wij mochten de garage uit en konden buiten aan de walstroom staan.

Je accu is leeg, wat nu? Het is goed om te kijken waardoor je accu leeg is gelopen en waarom deze niet automatisch weer bijlaad. Je kan snel denken; ‘Ach, gewoon iets te veel gedaan, even een dagje rust, en weer verder gaan. Maar je loopt vast, je brand op, Durf je onder ogen te zien wat er daadwerkelijk aan de hand is? De oorzaak van de lege accu is belangrijk. Alleen als je de oorzaak weet kan je het lege-accu-probleem aanpakken. Ben je over je eigen grenzen gegaan? Heb je geen idee waar je grenzen liggen? Ben je te perfectionistisch? Wil je altijd klaarstaan voor anderen? Wil je voldoen aan iedereen en het altijd iedereen naar de zin maken? Of heb je te veel problemen op je bordje? Te veel pijn, bezorgdheid, angst?
Het is moeilijk om jezelf onder ogen te komen, lastig om dit aan te pakken. Eerst moet er een hele boel overhoop worden gegooid, de chaos lijkt alleen maar groter te worden en wat kan het lang duren voordat je echt weet wat de oorzaak van je lege accu is!
Kan je tijdelijk even ergens opladen? Tijdelijk op de energie van iemand anders leven, zodat je het lege-accu-probleem onder de loep kunt nemen?

Na langdurig overleg is daar het plan van aanpak en de offerte. Nu blijkt dat accu nr 2 uit Nederland moet komen 😉 Victron is een Nederlands product en in Denemarken niet op voorraad. Dat gaat dus even duren. Wat wel vast kan gebeuren is de boel ombouwen. Dit gaat een halve dag werk kosten en wij kunnen dan niet in de camper. Morgen gaat dat gebeuren, wij zijn héél blij met deze snelle service en schakelen even om. De spullen van de bedden weer in de kasten, anders kunnen we niet slapen. Even op de vloer leggen dat gaat niet, want dan kunnen we niet meer lopen. Dus opruimen….

Om 8.00u willen ze beginnen, prima, zorgen wij dat de camper dan in de garage staat en dat wij al onze spullen die we die dag nodig denken te hebben meenemen. Ook maken we vast de kasten weer leeg.
We mogen in de Frokostrum zitten, dit is de kantine van de monteurs. Je begrijpt dat het hier niet al te schoon en zeker niet aangenaam warm is. De gezelligheid nemen we zelf mee, de muziek op de achtergrond nemen we voor lief.
Jonathan gaat dapper aan de slag met zijn studie, Wilco en ik kruipen achter de laptop om daar ons werk te doen. Vreemd wat tijd dan doet, meestal vliegen de dagen om en ben ik verbaasd dat er alweer een dag voorbij is. Maar nu…..de seconden kruipen, en het duurt maar en het duurt maar. ‘Konden we deze dag maar overslaan’, was zomaar één van mijn gedachtes deze dag. Maar nee, de camper is in goede handen en straks zal het juist beter zijn.

Als je even kan bijladen, kan daar zomaar ineens een lichtje opgaan. Ineens zie je dat juist datgene waarvan je dacht dat je daarmee zo goed bezig was, dat datgene nu juist de accu leegtrekt. Omdat je dit nooit eerder hebt gezien, was er geen mogelijkheid voor de accu om weer bij te laden. Maar moet je nu echt je leven omgooien? Moet je nu echt je stevige, mooie buitenkant aan de kant doen? Moet je nu aan je omgeving laten zien dat datgene wat jou misschien wel zo geliefd maakte, je alles kost? Moet je nu werkelijk dat loslaten waarvan je dacht dat datgene je taak was? Wat een bende, je hebt dus eigenlijk altijd jezelf voorbij gerend, wel oog voor een ander, maar niet voor jezelf. Veel verdriet te incasseren maar dit nooit gedeeld of dit altijd zelf willen oplossen.
Ineens zit je in een situatie waarbij je jezelf helemaal niet prettig voelt. Het liefst wil je de tijd verder spoelen, of misschien wil je wel terug naar je oude ik.
Of niet?
Ben je bereid om echt kwetsbaar te zijn?
Zie je in dat kwetsbaar zijn het enige is waardoor je juist verder komt. Je hoeft niet diep te graven, of een moeilijk verleden op te rakelen.
Je mag kwetsbaar zijn, dan ben je kneedbaar in de handen van de Pottenbakker.

Dat voelt helemaal niet comfortabel, je comfortabele ik heb je aan de kant moeten leggen maar nu mag je sterk worden door kwetsbaar te zijn.
Wat kwetsbaar zijn zo moeilijk maakt, is dat je jezelf open moet stellen. Iets wat zo verborgen in jou zit, ga je delen met mensen om je heen. Dit vraagt veel moed, omdat je bang kunt zijn dat als jij eindelijk die stap gezet hebt om jezelf kwetsbaar op te stellen, dat andere mensen jou daarmee kunnen kleineren of dit delen met mensen wie het niks aan gaat. Misschien kijk je wel heel hoog op tegen bepaalde mensen, in jouw ogen zijn ze sterk, kunnen ze alles aan, maar wie zegt jou dat wat je ziet hun echte ik is?

In de Bijbel lezen we ook over kwetsbaarheid. een mooi voorbeeld is de Samaritaanse vrouw (Johannes 4). Zij gaat midden op de dag waterputten. Het is dan het heetste moment van de dag, waarschijnlijk is er dan niemand bij de put. Geen vrouwen die met een schuin oogje naar haar kijken of gefluister achter haar rug. Maar vandaag zit daar een Joodse Man, Een Joodse Man die haar, Samaritaanse vrouw aanspreekt en haar zelfs om water vraagt. DIt water gebruikt Hij om een gesprek met haar te beginnen over Levend water, ‘als je dat drinkt, zal je nooit meer dorst hebben’. De vrouw maakt een cynische opmerking, zij wil dat water wel, dan hoeft ze tenminste nooit meer naar de put om water te halen. Maar dan laat de Man haar zien wie Hij werkelijk is: ‘Haal uw man’ Dan komt de vrouw erachter dat deze vriendelijke Man bij de waterput Iemand is die haar kent. Dat moet wel een Profeet zijn, ze legt Hem het probleem ‘van de beste plek om God te aanbidden voor’ Dit ‘probleem’ maakte de scheiding tussen de Joden en de Samaritanen.
‘De vrouw zeide tot Hem: Ik weet, dat de Messias komt (Die genaamd wordt Christus); wanneer Die zal gekomen zijn, zo zal Hij ons alle dingen verkondigen.Jezus zeide tot haar: Ik ben het, Die met u spreekt.’ Jezus maakt zich zonder omwegen aan haar bekend.
:27 ‘En daarop kwamen Zijn discipelen en verwonderden zich, dat Hij met een vrouw sprak. Nochtans zeide niemand: Wat vraagt Gij, of: Wat spreekt Gij met haar?’ Dan laat ze haar kruik staan en gaat naar de stad: ‘Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?’ :29 En dan staat er zo mooi in vers 39: ‘En velen der Samaritanen uit die stad geloofden in Hem, om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles, wat ik gedaan heb.’ Ze liet haar masker vallen, iedereen mocht weten wie ze werkelijk was, dit zachte hart werd door de Pottenbakker gebruikt om te kneden tot een vat tot Zijn eer en uitbreiding van Zijn Koninkrijk.

Na een lange, koude ochtend was de camper nog niet klaar. We konden niet in de camper, we zijn lopend naar de dichtstbijzijnde supermarkt gegaan om daar onze lunch te kopen. Op een koude picknickbank aten we deze op. Dat had ook wel weer wat, picknicken in de sneeuw met handschoenen aan. Na dit uitje hebben we nog tot 16.00u in de Frokostrum gezeten. De halve dag werd een hele dag.

Daarna konden we eindelijk ons huisje weer in! Daar wachtte een verrassing: Er moesten blijkbaar nog meer kasten leeg worden gehaald. Het voelde even alsof er was ingebroken….Maar vol goede moed begonnen we met opruimen en 2 uur later was alles weer netjes.

Wat is het leven kwetsbaar, wat zijn wij mensen kwetsbaar. Wil je dat en durf je kwetsbaar te zijn?
Hoe zouden we staande blijven zonder Machtige God? Bij Hem kunnen we kwetsbaar zijn, door Hem kunnen we kwetsbaar zijn naar anderen. We hoeven niet de stoere, alleskunner te zijn. We hoeven ons niet te meten aan anderen, ook die anderen kunnen als een alleskunner door het leven gaan maar vol pijn en verdriet zitten.
De oorzaak van een lege accu ligt vaak in het ikke-zelf-doen. Het leven op eigen kracht, eigen wijsheid en eigen inzicht (lees Spreuken 3:5-7)
De oorzaak van een steeds leeglopende accu kan ook zijn dat we toch het leven weer in eigen handen nemen, ook al waren we op de goede weg, we dwalen weer af naar onze eigen kracht.
Soms lijkt het dat de accu goed oplaad, denk aan de föhn die wij gebruikten om de accu te verwarmen en daarna op te laden. Als we goed nadenken weten we dat de accu dan toch niet echt is opgeladen. Want steeds weer hebben we ‘iets’ nodig waardoor we onszelf weer ‘goed’ voelen.
Weet je de oorzaak? Dan kan je de oplossing ook weten.
We mogen leven als Ruth; Elke dag aren oprapen, elke dag leven uit Zijn hand.
Elke dag mogen we ons leven in Zijn handen leggen, vol vertrouwen dat Hij ons leven leidt. Wij hoeven de touwtjes niet in handen te houden.
Onze accu blijft opgeladen als we aangesloten zijn aan de juiste Stroombron, de Zon der Gerechtigheid.
Waar vinden we die Bron? De Enige vindplaats is de stilte, de stilte waarin je je hart kan oprichten naar Hem, de Bron van alle Wijsheid. De stilte waarin je het Woord tot je kan nemen, daarover kan nadenken en in gebed kan gaan met je hemelse Vader.
Alleen met een volle accu kunnen we het licht van de wereld zijn (Mattheüs 5:14)

Hartelijke groeten,

Martine